Een magazijnmedewerker is na het werpen van een stanleymes naar een collega op staande voet ontslagen. De werknemer vecht zijn ontslag aan, omdat hij van mening is dat zijn ontslag niet gebaseerd is op een dringende reden. (ECLI:NL:RBNNE:2015:4807)
Dringende redenen voor een werkgever waardoor deze redelijkerwijs de overeenkomst met de medewerker niet kan voortzetten (artikelen 7:677 en 7:678 BW) kunnen zijn gelegen in daden, eigenschappen of gedragingen van de werknemer. Of er sprake is van een dringende reden wordt beoordeeld aan de hand van de omstandigheden van het geval. Hieronder vallen de aard en de ernst van de dringende reden, de aard van de dienstbetrekking, de duur van de dienstbetrekking en de persoonlijke omstandigheden van de werknemer.
Het werpen van een stanleymes lijkt een gedraging van een werknemer waardoor de werkgever redelijkerwijs de overeenkomst niet kan en hoeft voort te zetten. Toch deden de omstandigheden van het geval de rechter in deze zaak anders oordelen.
In de onderhavige zaak had een collega van de desbetreffende medewerker onnodig een vervelende situatie veroorzaakt. De collega had (ongevraagd) folie verwijderd van pallets, terwijl de medewerker meerdere malen vroeg dit niet te doen. Desondanks ging de collega door met het verwijderen van het folie, wat zorgde voor irritatie bij de medewerker, waarna hij een stanleymes wierp richting zijn collega.
Dat er in het algemeen door magazijnmedewerkers verschillend omgegaan wordt met irritaties dan andere hoger gekwalificeerde werknemers, dient een werkgever te aanvaarden. Uiteraard is er met het werpen van het stanleymes een grens overschreden. Echter naar oordeel van de rechter was ontslag op staande voet een te ver gaande maatregel. Dit leidde de rechter mede af uit het gegeven dat de medewerker pas aan het einde van de dag is ontslagen en er geen tussentijdse schorsing heeft plaatsgevonden. Ook had de werkgever niet vermeld op welke wijze het mes is gegooid en welke gevolgen het gooien van het stanleymes met zich meedroeg. Naar het oordeel van de rechter zorgt het werpen van een (uitgeschoven) stanleymes dan ook niet automatisch voor een dringende reden voor ontslag op staande voet.
Gelet op de omstandigheden van het geval was door de werkgever onvoldoende aangetoond dat er sprake was van een dringende reden. Het ontslag op staande voet werd vernietigd door de rechter en de medewerker kon weer aan de slag.
Uit deze casus blijkt maar weer eens dat werkgevers zeer voorzichtig moeten zijn met een ontslag op staande voet. Niet alleen met de dringende reden die een werkgever meent te hebben maar ook in de route die leidt tot het ontslag op staande voet. De werknemer eerst nog de hele dag te laten werken zonder dat hij geschorst werd in afwachting van nadere maatregelen, werd de werkgever ook aangerekend. Een werkgever dient in een dergelijke situatie dus altijd zorgvuldig te werk te gaan. Een en ander gaat tevens vaak gepaard met de benodigde emotie. Juridische dienstverlening is daarom van wezenlijk belang.
AVC Advocaten.
Meer weten? Neem gerust contact op.